Kitap hakkında: 2016 / Lena sıcak banyoda mutlulukla gerindi, sonra dizlerini büktü, birkaç kez ayağa kalktı, topuklarına yaslandı: karın kaslarını bu şekilde çalıştırdı. Bir anda tembelleştim. Lena kendini daha rahat hissetmeye başladı. Sağ dizini mekanik olarak köpük başlığın üzerine kaldırdı. Küçük, mükemmel yuvarlak bir ben ile pembe, yuvarlak bir diz. Baktı ve uzun süre gözlerini ayıramadı. Gri gözler heyecan, melankoli veya öfke anlarında olduğu gibi karardı. Sadece bir dönem. Ve Lena'nın hayatında yüzde yüz görme yeteneğiyle köstebeğin kaybolduğuna kendini inandırdığı bir dönem vardı. Silindi. Onu görmedi. Kendi görüşünü aldatmayı başaran bir insanın ne kadar umutsuzluğa düştüğünü analiz edebilecek bir psikolog veya psikiyatrist var mıdır? Ve sonra yine dizindeki bu siyah noktayı gördü. Lena ben'i eliyle sinek gibi hafifçe itti. Her zaman yaptığı şey buydu. Bu şaka değildi. Bu bir ritüeldi…